Podagrycznik pospolity – zastosowanie w leczeniu, właściwości, wpływ na organizm
#podagrycznik # zioła # dolegliwości
Czym jest podagrycznik?
Podagrycznik pospolity (Aegopodium podagraria) zwany też potocznie kurzą stopką, zielem diabelskiej stopki bądź barszcznicą to roślina powszechnie występująca na terenie całego kraju. Swoją nazwę zawdzięcza skuteczności w leczeniu podagry, ale nie tylko. Ziele podagrycznika wykorzystywane jest także przy zatruciach organizmu oraz w łagodzeniu dolegliwości związanych z układem trawiennym.
Podagrycznik świetnie działa na cerę, kosmetyki z jego dodatkiem sprawdzają się u osób z trądzikiem, a picie naparów z tego zioła pomoże ukoić nerwy.
Dlaczego warto spożywać podagrycznik?
Spożywanie podagrycznika pospolitego jest mocno wskazane ze względu na bogaty skład chemiczny rośliny. Ziele zawiera przeciwutleniacze w postaci flawonoidów, olejki eteryczne, duże ilości witaminy C, karoten, cholinę, saponiny, a także minerały tj.: miedź, cynk, żelazo, mangan, bor, wapń, magnez i potas.
Warto również zwrócić uwagę na obecność witaminy K i dużą zawartość witaminy E, czyli jednego z najsilniejszych naturalnych antyoksydantów. Zwalcza ona wolne rodniki, które są odpowiedzialne za przyspieszony proces starzenia komórek organizmu.
Ziele podagrycznika jest znane przede wszystkim ze swoich dobroczynnych właściwości związanych z leczeniem podagry i właśnie stąd wywodzi się polska nazwa tej rośliny.
A czym jest podagra? To ostre zapalenie stawów, nazywana jest także artretyzmem czy dną moczanową. Jest to schorzenie metaboliczne prowadzące do stanów zapalnych, więc sposoby na dnę moczanową powinny skupiać się na niwelowaniu stanów zapalnych. Objawia się głównie ostrym bólem palców u stóp, a także okolicy śródstopia. Najczęstsze objawy to ból, opuchlizna, zaczerwienienie i mrowienie. Długo utrzymujący się obrzęk może powodować trudności z chodzeniem czy poruszaniem stopą.
Dzięki substancjom zawartym w zielu podagrycznika organizm łatwiej pozbywa się kwasu moczowego, który jest bezpośrednią przyczyną występowania podagry.
Ponadto roślina działa rozgrzewająco, dzięki temu okłady z podagrycznika pomagają zmniejszyć sztywność stawów oraz ich podatność na urazy mechaniczne. Natomiast regularne picie naparów z podagrycznika rozgrzewa, co przyczynia się do uśmierzenia bólu.
To może Cię zainteresować: Uzdrawianie na odległość.
Napar i okłady
Napar z podagrycznika jest głównie znany i kojarzony z dobroczynnych właściwości właśnie w przypadku ostrego zapalenia stawów, bólach nerwu kulszowego czy jako panaceum na chory reumatyczne, warto jednak z niego korzystać także przy innych dolegliwościach.
Podagrcznik pomaga w leczeniu schorzeń układu moczowego takich jak stany zapalne pęcherza moczowego czy kamica nerkowa. Wspomaga on usuwanie kryształków kwasu moczowego, które mogą zbijać się w kamienie powodujące ból i dyskomfort. Przy tego typu problemach, warto regularnie pić napar z podagrycznika, jednocześnie stosując go zewnętrznie w formie okładów. Najczęstsze zalecane proporcje w przygotowaniu naparu to jedna łyżka suszonego podagrycznika zalana jedną szklanką wrzątku. Susz należy parzyć pod przykryciem przez około 15 minut i pić niewielkimi łykami przez kilka godzin. Tak samo przygotowany, lekko ostudzony, napar można stosować zewnętrznie. Wystarczy nasączyć płynem gazę bądź mały ręcznik i przykładać do obolałego miejsca.
Związki zawarte w liściach podagrycznika mają działanie detoksykujące, dlatego regularnie picie naparów z tej rośliny, łagodzi choroby układu pokarmowego, w tym zaburzenia funkcjonowania jelit objawiające się naprzemiennymi biegunkami i zaparciami. Ponadto ziele podagrycznika przyspiesza trawienie, ułatwiając zrzucanie zbędnych kilogramów.
Warto włączyć do swojej diety także sok z podagrycznika, który działa odkwaszająco. Można go kupić w aptekach, sklepach zielarskich bądź wykonać samodzielnie ze świeżo zebranych liści. Dawka rekomendowana osobom dorosłym, u których nie wykryto przeciwwskazań, to około dwadzieścia pięć mililitrów płynu spożywane dwa razy w ciągu dnia przed posiłkiem.
Działanie oczyszczające i odtruwające
Podagrycznik wspiera funkcjonowanie wątroby, dzięki właściwościom oczyszczającym i odtruwającym. Działa moczopędnie i przyspiesza trawienie, dlatego może być wykorzystany jako środek wspomagający w kuracji oczyszczającej.
Ziele podagrycznika przyspiesza gojenie się ran. Duża zawartość witaminy K, czyli związku chemicznego odpowiedzialnego między innymi za prawidłową krzepliwość krwi oraz elastyczność naczyń krwionośnych. Konsekwencjami niedoboru witaminy K mogą być trudności z gojeniem się ran, zwapnienie żył, osteoporoza czy krwotoki.
Podagrycznik pomaga też w leczeniu hemoroidów.
Ukojenie dla cery trądzikowej
Włączenie produktów z podagrycznikiem do diety może pozytywnie wpływać na skórę. Zawarte w nim antyoksydanty hamują bowiem rozwój wolnych rodników, które powodują między innymi zmniejszenie jędrności i elastyczności skóry oraz pogłębianie się zmarszczek.
Co więcej, dobroczynne działanie podagrycznika powoduje zmniejszenie podrażnień, mikrouszkodzeń i ran. Wykazuje też działanie antybakteryjne. Z tego powodu podagrycznik warto wykorzystać także zewnętrznie, w codziennej pielęgnacji skóry, przez osoby z cerą trądzikową, mieszaną czy problematyczną.
Ze świeżych liści podagrycznika można wykonać maseczkę łagodzącą trądzik lub przygotować mgiełkę do twarzy. Taki delikatny, domowy kosmetyk ma działanie oczyszczające, odżywiające oraz antybakteryjne. Widoczne efekty przyniesie szczególnie regularne stosowanie preparatu.
Wystarczy zalać 2 łyżki suszonej rośliny łyżeczką octu jabłkowego oraz mniej więcej jedną szklanką wrzątku. Tak przygotowany napar należy zostawić pod przykryciem do całkowitego ostygnięcia. Całość przelać do buteleczki z atomizerem i stosować w formie mgiełki do ciała bądź zamiast toniku do twarzy.
W ostatnim czasie coraz większą popularność zyskują kiszonki warzywne, owocowe ale również te ziołowe. Kiszony podagrycznik, ma bardzo pozytywne oddziaływanie na stan mikroflory jelitowej, która jest odpowiedzialna za budowanie odporności organizmu oraz wspomaganie trawienia. Kwas mlekowy powstający w procesie fermentacji, czyli kiszenia, wspomaga zachowanie zdrowia, wspierając układ odpornościowy i poprawiając zdolność do przeprowadzania procesów metabolicznych.
Ze względu na coraz większą świadomość ludzi w zakresie dobroczynnego działania podagrycznika pospolitego, można go kupić w większości aptek, w sklepach zielarskich i tych ze zdrową żywnością. Zakupić możemy najczęściej suszoną formę tego ziela, ale nie tylko, w sklepach możecie znaleźć także sok z podagrycznika, czy nalewki z jego dodatkiem.
Wartym uwagi produktem jest również ocet z podagrycznika, który działa detoksykująco i antybakteryjnie, a także pomaga obniżyć poziom cukru i cholesterolu we krwi.
Jeśli zdecydujemy się na samodzielne zbieranie ziela podagrycznika, powinniśmy poznać jego budowę i charakterystyczne cechy, aby nie pomylić go z inną podobną rośliną.
Ziele podagrycznika osiąga wysokość około 50-100 cm. Posiada nagą bądź skąpo owłosioną łodygę, pustą w środku i rozgałęziającą się ku górze. Specjaliści wskazują, że warto zwrócić uwagę na przekrój łodygi, który powinien mieć kształt trójkąta. Charakterystyczną cechą podagrycznika są nagie, pozbawione włosków liście, które przyrastają do łodygi. Kiedy podagrycznik kwitnie możemy zaobserwować drobne białe kwiaty tworzące duże rozłożyste baldachimy.
Kiedy zbierać podagrycznik?
Podagrycznik pospolity kwitnie od maja do września. Można go zbierać od wczesnej wiosny aż do późnej jesieni. Lubi obszary wilgotne i zacienione. Najlepiej szukać go w wilgotnych i zacienionych lasach, niższych partiach gór, zaroślach, łatwo spotkać go również we własnym ogrodzie, zwłaszcza w pobliżu ogrodzenia.
W celach leczniczych wykorzystuje się zarówno liście, łodygi, kwiaty, nasiona jak i korzeń rośliny, jednak każdy z tych elementów pozyskujemy w innym czasie. Inaczej wygląda też obróbka i przechowywanie poszczególnych części podagrycznika.
Liście oraz łodygi rośliny można zbierać cały sezon. Obróbka tych elementów polega na suszeniu ich w przewiewnym, zaciemnionym miejscu bądź w temperaturze 30-40 stopni.
Korzenie pozyskujemy wyłącznie jesienią – należy je dobrze oczyścić, opłukać, a następnie wysuszyć. W przypadku posługiwania się suszarką spożywczą, należy proces przeprowadzać powoli i nie przekraczać temperatury 45 stopni. Kwiaty zbiera się w okresie kwitnienia, czyli w lipcu i sierpniu – suszenie wygląda dokładnie tak samo, jak w przypadku liści.
Podagrycznik pospolity – wszystko co powinieneś o nim wiedzieć
Jeśli interesujesz się również zdrowiem w ujęciu holistycznym to zapraszamy na nasz kanał POPKO Centrum Medytacji i Zdrowia. Znajdziesz tam materiały edukacyjne z zakresu zdrowia, rozwoju osobistego i duchowego oraz medytacji, które możesz stosować na co dzień.
Wpis redakcji popko.pl
